İş hayatımın 4. ayını bitirdim hayırlısıyla. Umarım uzun yıllar çalışmayı nasip eder Allah. Gerçekten mutluyum ve çalışmaktan fazlasıyla zevk alıyorum (Henüz tüm hayatım iş olmadı çok şükür. Sosyal yaşamı ihmal etmemek gerek).
İstiklal Caddesi'nde yürüdüm. Bu da uzun zamandır yapmadığım bir şeydi. Yollar daha ne kadar iğrençleşebilir ki derken daha iğrenç halini yapabiliyorlar. Şu halini o kadar özledim ki.
Lisemin kapısına kadar gittim. 10 yıl kadar önce liseye başladığım zaman yürüdüğüm yolları yine yürümek o kadar hoşuma gitti ki. Geçmişe gittim bir süreliğine.
Bu haftanın en çok sevdiğim karesi bu oldu. Ah Khaleesi bu ne tatlılık bu ne güzellik. En sevdiğim sensin. En büyük sensin. En büyük Khaleesi başka büyük yok!
Bu terliklere bayıldım. Ne kadar güzel gözüküyorlar. Oldukça rahat olduklarını da düşünüyorum. Ünlü Super Mario mantarları.
Twitter'da rastladığım bu fotoğrafa kahkahalarla güldüm. Süperüstü fizik dediğimiz şey bu oluyor demek ki:)
Not; Bu yazıda yeri yok belki ama ''dünyadan haberin yok mu?'' densin istemiyorum. Tabii ki ben de takip ediyorum ben de izliyorum.
Gazze'de yaşananlardan herkesin haberi vardır mutlaka. Hele sosyal medyayı takip edenlerin kaçırması imkansız. Ben bakamıyorum resimlere, sadece okumakla yetiniyorum.
Tek isteğim barış. Çocuklar ölmesin. Ben en çok ona üzülürüm, ona kahrolurum.
Mutlu günler
dilemekten asla vazgeçmeyeceğim
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder