Gazetelerle birlikte gelirdi. Ayşegül, Oya, Şebnem adında olanları vardı. Tek bir maket bebek arkasındaki üçgen ayaklar üzerinde dururdu ve yanında bin bir renkte kağıttan elbise, etek, pantolon, bluz gelirdi. Özene bezene o kıyafetler kesilir (ki doğru bir şekilde kesmek çok önemliydi. Yoksa elbise bebeğin üzerinde düzgünce duramazdı.) daha sonra tutturma yerlerinden bebeğin üzerine asılırdı. O gün evde geçirilecekse pantolon geçirilirse altına. Üstüne de belki bir gömlek. Ya da akşama bir baloya davetliyse en şık elbisesi giydirilirdi. (Her şey hayal gücüne kalmıştı.)
Bu bebekler sayesinde el becerileri gelişti küçük kızlarımızın. Yaratıcılıklarını kullandılar, kendi elbiselerini çizip boyayıp kestiler, kendi kreasyonlarını yaptılar. Bunları yaparken de çokça eğlenip mutlu olduklarını da belirtmeme gerek yok sanırım.
Diyorum ki yani; 90'lar hakkında daha çok yazım olacak.
Not: Kendime bir kağıt bebek yapıp cicili bicili giydirmek istiyorum. En yakın zamanda gerçekleştireceğim.
Mutlu günler
Ben bu bebekleri çok ama çok özledim onları tekrar bulup oynamayı çok isterim
YanıtlaSilYorumunuz için teşekkürler 😃 Tam bir yıl sonra görmüş olsam da… Nostaljik şeyler zaman zaman geri dönüyor bunun da döneceğini düşünüyorum.
Sil